- padžiūdinti
- padžiū́dinti caus. padžiūti 2. | prk.: Jisai juos padžiūdino ir išgaišino jų vardą nuo žemės BbSir10,20. \ džiūdinti; išdžiūdinti; padžiūdinti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
išdžiūdinti — KII237 caus. išdžiūti 1. džiūdinti; išdžiūdinti; padžiūdinti … Dictionary of the Lithuanian Language